Χλωρίδα

ΧΛΩΡΙΔΑ

Η χλωρίδα της Πάρνηθας έχει μελετηθεί από αρκετούς ερευνητές, κατά το παρελθόν. Οι πιο σημαντικές μελέτες πραγματοποιήθηκαν από τους Halácsy (1900-1904, 1908a, 1908b), Strid (1986) και Strid & Tan (1991, 1997, 2002). Επίσης, ο Διαπούλης (1958) και ο Σαρλής (1994), δημοσίευσαν χλωριδικούς καταλόγους, στους οποίους παρατίθενται τα ονόματα των φυτικών taxa που εξαπλώνονται στην Πάρνηθα.

Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη χλωριδική μελέτη (Aplada et al., 2007), στην Πάρνηθα απαντώνται 1096 αυτόχθονα φυτικά taxa, τα οποία ανήκουν σε 456 γένη και 90 οικογένειες. Οι πιο πλούσιες χλωριδικά οικογένειες είναι οι Compositae, Leguminosae και Graminae, ενώ οι οικογένειες Caryophyllaceae, Cruciferae και Liliaceae αντιπροσωπεύονται ικανοποιητικά. Στο βιοτικό φάσμα της χλωρίδας της Πάρνηθας κυριαρχούν τα θερόφυτα (37,6%), ακολουθούν τα ημικρυπτόφυτα (28,1%), τα γεώφυτα (14,9%), τα χαμαίφυτα (10,9%), τα φανερόφυτα (8,4%) και, τέλος, τα υδρόφυτα (0,1%). Στο χωρολογικό φάσμα κυριαρχούν τα μεσογειακά taxa (63,6%), ενώ σημαντική είναι και η αναλογία των ευρασιατικών (7,8%) και των παλαιοεύκρατων taxa (7,8%).

Τα ελληνικά ενδημικά taxa που απαντούν (και) στην Πάρνηθα παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς εκείνα είναι που πρέπει να προστατευτούν κατά προτεραιότητα. Συνολικά, έχει καταγραφεί η παρουσία 92 ελληνικών ενδημικών taxa. Επισημαίνεται ότι στον πρώην πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας έχουν εντοπιστεί 70 ελληνικά ενδημικά taxa. Δύο taxa, τα Campanula celsii subsp. parnesia και Silene oligantha subsp. parnesia είναι αποκλειστικά ενδημικά της Πάρνηθας (Aplada et al., 2007).

Εκτός, όμως, από τα ελληνικά ενδημικά taxa, στην Πάρνηθα έχει αναφερθεί η παρουσία 25 άλλων φυτικών taxa, τα οποία προστατεύονται από τη Σύμβαση CITES για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών της Άγριας Πανίδας και Αυτοφυούς Χλωρίδας.

Παρακάτω, παρατίθενται στοιχεία για τα ελληνικά και βαλκανικά ενδημικά φυτικά taxa του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας (Απλαδά και Αμοργιανιώτης, 2005). Περιέχεται η επικαιροποιημένη λίστα των ειδών της συνολικής χλωρίδας του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας από τη μελέτη των Ανδριόπουλου & Αριανούτσου (2007), όπως συγκεντρώθηκαν από διάφορες βιβλιογραφικές πηγές. Στο χλωριδικό κατάλογο που ακολουθεί, οι οικογένειες, τα γένη και τα είδη αναγράφονται με αλφαβητική σειρά. Αναφέρονται τα taxa που προστατεύονται από τη συνθήκη CITES και παρατίθεται και ο συνοπτικός πίνακας αξιολόγησης των taxa. Η ονοματολογία των φυτικών taxa ακολουθεί κατά σειρά προτεραιότητας τους Strid & Tan (1997, 2002), Greuter et al. (1984-1989) και Tutin et al. (1964-1980, 1993).