Αρχαία Υδραγωγεία

Αρχαία υδραγωγεία

Τα νερά της Αττικής ήταν πάντα λιγοστά, γι’ αυτό από την αρχαιότητα οι κάτοικοι της κατασκεύασαν ένα θαυμαστό υδραγωγικό δίκτυο για τη μεταφορά των πηγαίων νερών της Πάρνηθας. Το δίκτυο αυτό επεκτάθηκε και τελειοποιήθηκε επί του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, γι’ αυτό και το υδραγωγείο ονομάστηκε Αδριάνειο.

Δύο ήταν οι βασικοί κλάδοι στη Δυτική Αττική και ξεκινούσαν από την περιοχή της Φυλής: α) το υδραγωγείο της Θοδώρας και β) το υδραγωγείο της Γιαννούλας.

Το ρέμα της Θοδώρας διευθετήθηκε επί του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού σε υδραγωγείο, που μετέφερε νερό στην πάσχουσα από λειψυδρία Ελευσίνα. Σώζονται σήμερα ίχνη του.

Ένα άλλο σημαντικό υδραγωγείο ήταν ο αγωγός μεταφοράς των νερών του ρέματος Γιανούλας στον ελαιώνα της Αθήνας. Ο αγωγός αυτός μετέφερε τα νερά του ρέματος από ένα μικρό φράγμα κοντά στη Μονή Κλειστών και ακολουθώντας τη διαδρομή Χασιά, Λιόσια, Πύργος Βασιλίσσης, ενώνονταν με άλλο υδραύλακα του Κηφισού και κατέληγε στον Ελαιώνα των Αθηνών.

Στις νότιες υπώρειες της Πάρνηθας στην ίδια περιοχή επισημάνθηκε ένα αρχαιότατο αρδευτικό δίκτυο του 4ου π.Χ. αιώνα, ο «Αχαρνικός οχετός» με κατεύθυνση Β – Ν ( Βαρυμπόμπη – Ψωρίλα, Δήμογλι, Αγίου Σωτήρα, Κόκκινος Μύλος).